Elvis In It Happened At The World's Fair
IT HAPPENED AT THE WORLD'S FAIR
Elvis 12de film. De film werd opnieuw een MGM productie, echter de eerste na zijn diensttijd. Zoals ook al z'n voorganger waren er vooraf verschijnende andere titels die in aanmerking kwamen voor de film. Als start was het Mister, will you marry me. In februari 1962 werd het veranderd in Take me out to the fair. Ook love at the fair was een mogelijkheid een maand later werd het weer veranderd in Take me to the fair. Het filmen begon op 27 augustus 1962 in de MGM-studio's in Culver City. Op 4 september verhuisde het geheel naar Seattle, waarna op 5 september de opnamen begonnen bij de Monorail. Leuke privé-opnamen zijn onder andere te zien in de film This is Elvis. Op 7 september werden de opnamen uitgesteld vanwege de regen.. op 11 september werd het filmen vervolgd. Op 13 september krijgt Elvis op de set bezoek van Joe Gandy, de organisator van de fair en de gouveneur van de staat washington Dhr Albert D. Rosellini. Elvis mocht ze namens de gouveneur van Tennessee, Buford Ellington, een ham overhandigen. Ook hiervan zijn beelden te zien in de film This is Elvis. Op 14 september werd er gefilmd op het NASA terrein op de fair. Door het op locatie filmen waren er wel meer problemen dan normaal. Zo steeg het aantal bezoekers van de worlds-fair met meer dan 75.000 per dag. Dit had tot gevolg dat er meer agenten ingehuurd werden voor de beveiliging. Elvis zelf nam ook extra maatregelen en nam zelf ook twee bodyguards mee. Jimmy Kingsley en Richard Davis. Beiden zouden zich bij de "Memphis Mafia" voegen voor enkele jaren. Op 17 september vertrok Elvis weer naar Hollywood voor het afronden van de film.
rolbezetting:
Mike Edwards/Elvis Presley; Diane Warren/Joan O'Brien: Danny Burke/Gary Lockwood: Sue Lin/Vicky Tiu: Vince Bradley/H.M. Wynant: Barney Thatcher/Guy Raymond: Walter Ling/Kam Tong: Dorothy Johnson/Yvonne Graig: Fred/Red West: De jongen die Mike schopt/Kurt Russell.
Producer/Ted Richmond; Director/Norman Taurig; Screenplay/Si Rose en Seaman Jacobs; Art Directors/George W. Davis en Preston Ames; Set decoration/Henry Grace en Hugh hunt; music/Leith Stevens; Cheografie/Jack baker.
inhoud:
De film begint wanneer Mike Edwards (Elvis) en Danny Burke
(Gary Lockwood) bezig zijn met besproeien van een aardappelveld. Als het werk klaar is gaan ze nog even de stad, Clary, in. Mike gaat naar een oude vlam Dorothy. Daar zingt hij voor een gespannen Dorothy het nummer Relax. Wanneer haar ouders thuis komen gaat Mike er vlug vandoor, en op zoek naar Danny. Danny zit inmiddels te kaarten in een garage, en heeft al het eerder verdiende geld verspeeld plus nog een beetje meer...
Na een vechtpartij die ontstaat gaan ze vlug naar het vliegveld vanwaar ze vertrekken naar Sherrington. Hier worden ze echter opgewacht door de Sheriff, die het vliegtuig in beslag neemt. Dit door de hoog opgelopen schulden van Danny. Berooit en zonder geld vertrekken ze al liftend. Uiteindelijk worden ze door Walter ling en diens nichtje Sue Ling meegenomen. Ze gaan naar Seattle, alwaar de worlds fair is. Onderweg zingt Mike het nummer Take me to the Fair. Danny heeft in Seattle nog connecties in de vorm van Vince Bradley. Eenmaal in Seattle Moet Walter direct weer weg voor een klant. Danny stelt voor dat Mike met Sue Ling de fair overgaat en dat hij op zoek gaat naar Vince Bradley. Sue ling en Mike bezoeken diverse attracties en vele eetgelegenheden. Hierdoor krijgt Sue Ling maagklachten en gaan ze naar de EHBO post. Terwijl Sue Ling geholpen word ontmoet Mike de mooie Diane Warren en word op slag verliefd. Diane voelt echter niks voor hem....
Eenmaal terug in de monorail hoort Mike in gedachten het nummer They remind me to much of you. Terug bij de ingang staat Walter Ling en Danny reeds te wachten. Danny heeft inmiddels onderdak en vervoer weten te ritselen van Barney. een eigenaar van een bungalow park. Eenmaal in de bungalow gearriveerd zingt Mike One broken heart for sale. De volgende dag gaan ze eerst alle vliegvelden af voor werk. Daarna gaat Mike terug naar de Worlds fair waar hij zich tegen de benen laat schoppen (kurt Russel). Deze krijgt er ook nog voor betaald. Dan strompelt hij naar de EHBO post toe waar Diane aan het werk is. Deze gelooft hem echter niet. Als het dan toch echt blijkt te zijn, weet Mike het zover te regelen dat Diane hem naar huis moet brengen. Wanneer ze beiden de EHBO post verlaten verteld Mike dat hij nog niets heeft gegeten. Samen gaan ze naar de bovenste verdieping van de Spacetower, waar een restaurant is gevestigd. Na het eten zingt Mike I'm falling in love tonight. Wanneer ze de Spacetower verlaten komen ze de jongen weer tegen die Mike de schop heeft gegeven. Deze vraagt of hij Mike nog eens mag schoppen, en doet dat dan ook. Diane loopt kwaad weg. Mike blijft alleen achter, maar niet voor lang. Opeens staat Sue Ling voor hem met het bericht dat oom Walter niet terug is gekomen. Mike neemt Sue Ling dan mee naar huis. De volgende dag gaat Mike op zoek naar Walter, maar zonder succes. Later op de dag probeert mike Diane nog eens te bellen maar zonder succes. Dan schiet Sue Ling hem te hulp, en zegt dat ze zich niet lekker voelt en alleen geholpen wil worden door Diane. Mike belt opnieuw naar Diane maar deze geloofd Mike niet meer. Als Sue Ling zelf aan de telefoon komt wil ze wel langs komen. Als Diane Sue Ling onderzocht heeft gaat ze samen met Mike naar de veranda. Hier zingt hij a World of our own. Ondertussen heeft Danny Vince gevonden en deze wil Danny en Mike wel helpen. Danny probeert twee vliegen in een klap te slaan en laat de serveerster Lyle de sociale dienst bellen onder de naam van Diane. Die avond komt er iemand van de sociale dienst om Sue Ling op te halen. Als Mike hoort dat Diane heeft gebeld wil hij zo snel mogelijk weg. Eenmaal op het vliegveld belt hij naar de sociale dienst toe om te horen hoe het met Sue Ling is. Deze is er echter vandoor. Sue Ling heeft echter een bericht bij Barney achter gelaten en zo weet Mike haar toch te vinden. Mike besluit haar mee te nemen op reis. Vince vind dit echter een slecht Idee vanwege de illegale vracht die ze vervoeren en de politie op zoek naar Sue Ling. Mike wil echter niets met de illegale vracht te doen hebben en wil stoppen, Maar Vince dreigt Sue Ling en Diane, die inmiddels ook op het vliegveld aanwezig is, te doden. In de vechtpartij die volgt schakelt Mike Vince uit.
Bij de sociale dienst verteld Danny wat er is gebeurd. Inmiddels is Walter ook terecht. Deze ligt in een ziekenhuis na een auto-ongeluk. En zo komt het toch nog goed tussen Diane en Mike.
Nadat Mike zich heeft laten inschrijven voor een piloten opleiding bij NASA eindigt de film met de optocht waarbij Mike en Diane het nummer Happy ending ten gehore brengen.
De film had z'n première op 3 april 1963 in Los Angeles. Een week later opende hij in geheel amerika. De film bereikte de 55 plaats in het jaarlijks overzicht met een inkomsten van $2.25 miljoen.
De film is op video verkrijgbaar, maar voor zover bekent nog niet op laserdisc.
soundtrack:
Ook voor de opname sessie werden twee dagen uitgetrokken. Het begon allemaal op30 augustus in de Radio Recorders, Hollywood.
De tweede sessie zou pas op 22 september zijn. MGM droeg de muziekbanden op 11 januari over aan RCA.
30 augustus:
WPA5-2552 Take me to the fair
PPA3-2717-8 Happy endind
PPA3-2726-13 Relax
22 september:
PPA3-2719-8 I'm falling in love tonight
PPA3-2725-9 They remind me to much of you
PPA3-2720-5 Cotton candy land
PPA3-2721-1 A world of our own
PPA3-2722-6 How would you like to be
WPA5-2512-1 One broken heart for sale (film versie)
PPA3-2724-5 One broken heart for sale
PPA3-2723-4 Beyond the bend
PPA3-2718-8 Take me to the fair
muzikanten:
Op gitaar/Scotty Moore en Billy Strange; Ritme gitaar/Hilmer J. "Tiny" Timbrell; Drums/D.J. Fontana en Frank Carlson; Piano/Don Robertson en Dudley Brooks; Electric piano en Celeste/Don Robertson; Bass/Ray Siegel; Organ/Don Robertson (alleen bij PPA3-2719); Saxofoon/Clifford Scott.
de songs:
Take me to the fair:
Het nummer werd geschreven door Sid Tepper en Roy C. Bennett.
De achtergrond zangers waren de Mello Men. De filmversie
heeft alleen een banjo als begeleidings instrument. Het
nummer duurt 1:34. Het nummer is waarschijnlijk geschreven
als zijnde de titelsong voor de film. In de filmversie bege-
leid Elvis zichzelf op een Ukelele.
Happy ending:
Een nummer geschreven door Ben Weisman en Sid Wayne. Het
nummer duurt 2:08. De achtergrondzang wordt vertolkt door the
Jordanaires. De filmversie is een duet tussen Joan O'Brian en
Elvis.
Relax:
Opnieuw een Sid Tepper en Roy C. Bennett compositie. Het
nummer duurt 2:19. Het nummer word gezongen in de stijl van
Fever maar haalt het kwalitatief bij lange na niet.
I'm falling in love tonight:
Het nummer duurt 1:39 kort en is een van de, zoniet de mooi-
ste ballads van deze film. Het nummer werd geschreven door
Don Robertson. De Backing vocals werden opnieuw verzorgd door
de Mello Men.
They remind me to much of you:
Het nummer verscheen as B-kant van de single One broken heart
for sale. Hij kwam in de hitlijst op 23 februari 1963. Hij
verbleef 4 weken in de billboard lijst met een 53 plaats als
hoogste positie. Ook deze Ballad werd geschreven door Don
Robertson. Het nummer duurt 2:30. Ook dit nummer mag het
predicaat zeer goede film song hebben.
Cotton candy land:
Het is het korste nummer van de soundtrack. het nummer duurt
1:33 kort, of misschien wel lang. Het nummer werd geschreven
door Ruth Batchelor en Bob Roberts. Opnieuw is de film versie
anders dan de LP/CD versie. De filmversie had meer strings en
had een korter einde. Dit nummer valt onder de vele kinder
(achtige) nummers.
A world of our own:
Het nummer werd geschreven door Bill Giant, Bernie Baum en
Florence Kaye. Het nummer duurt 2:14. De achtergrondzang was
voor rekening van de Mello Men. De film versie duurt korter.
How would you like to be:
Het nummer werd gecomponeerd door Ben Raleigh en Mark Barkan.
Het nummer duurt 3:26 en is daarmee het langst durende nummer
in de film. In november 1966 verscheen het als B-kant van de
kerst-single If every day was like Christmas. Hij bereikte de
hitlijsten echter niet. In 1994 verscheen hij opnieuw (hier
in Nederland) op single en CD-single. Hier bereikte hij de
Tip-parade. Het was het enige nummer dat Elvis van Ben Rel-
eigh heeft opgenomen.
One broken heart for sale:
Een nummer geschreven door Otis Blackwell en Winfield Scott
Hier zijn twee versies van: De LP/CD/Single versie en een
film versie. De filmversie heeft een extra complet. Deze
versie duurt dan ook langer, 2:23. Deze versie is te horen,
alsmede de overige soundtrack-songs op de double feature CD
It happened at the world's fair/Fun in Acapulco. De LP/CD/
Single versie duurt 1:45. Het nummer kwam binnen op 16 febru-
ari 1963 op plaats 59. Hij stond 9 weken genoteerd en behaal-
de de 11 plaats. Het was de eerste A-kant van een filmsong
die niet de top 10 heeft gehaald. Ook in de R&B lijsten was
het een succesje. Het behaalde daarin de 21 plaats. Ook in
Nederland haalde het de top 40 lijst en behaalde de 16de
plaats en stond 2 maanden in de lijst. Ondanks de lage clas-
sering in de lijst zou het toch een million-seller zijn ge-
weest. Wereldwijd zou het 1,4 miljoen exemplaren verkocht
hebben...
Beyond the bend:
Dit nummer werd geschreven door Fred Wise, Ben Weisman en
Dolores Fuller. De backing vocals waren van de Mello Men.
Het nummer duurt 1:50
Hoewel de singles het verhoudingsgewijs niet goed deden voor Elvis werd de soundtrack LP, commercieel, wel een succes. Hij verbleef 26 weken in de bestsellings lijsten en behaalde de 4 positie.
Toch moet ook dit iets-wat aan de tegenvallende kant zijn geweest na successen als G.I. Blues, blue hawaii en Girls Girls Girls. Ook Elvis zal niet bepaald in zijn sas zijn geweest met wat hij voor deze sountrack heeft moeten zingen. Een aantal niets zeggende kinderliedjes met als positieve uitschieters de ballades. En de soundtracks zouden nog slechter worden...
wist je dat?
- Elvis in Seattle verbleef op de veertiende verdieping van
het Washington Hotel.
- MGM meer dan honderd agenten heeft moeten inhuren om Elvis
te beschermen om de mensen op de terrein op afstand te
houden zodat er gefilmd kon worden.
- Buiten de filmen om er 6 speciale agenten Elvis ter zijde
stonden wanneer hij niet voor de camera stond.
- Voor Elvis meer dan $9300 Dat was toen ongeveer f 37.000 aan kleren had voor de film. waaronder: 10 pakken, 30 shirts en
55 stropdassen....
- Gary Lockwood (geboren als John Gary Yusolfsky op 21 februa-
ri 1937) vroeger van de universiteit was gestuurs wegens
vechten. Hierna begon hij als stuntman. Dit was z'n tweede
Elvis film.
- Vicky Tui maakte haar film debut.
- Joan O'Brian in het vak begon als zangeres.Haar eerste film
was too hot to handle
- Tijdens de productie van de film had Elvis weer een filmset
romance ditkeer met Yvonne Craig, Die de rol van Dorothy
speelt. Yvonne zo later nog een seizoen in de serie Batman
spelen.
- Dat het tijdens deze film bekent werd gemaakt dat Elvis
wereld wijd meer dan 100 miljoen platen had verkocht.
